Perhatian!!!

Semua cerita ini adalah hakmilik Puan Saiman dan tidak dibenarkan untuk diulang terbit oleh mana-mana pihak tanpa keizinan dari tuan empunya blog.

Tuesday, July 6, 2010

Cerita Cinta

Salam..salam. Apa khabar kawan2. Gua harap semua sihat dan gembira. Ok, kawan2, hari ni gua mau kasih cerita pasal orang2 yang baru bercinta. Biasalah bah. Namanya pun bercinta kan. Macam gua selalu dengar 'drama' di tv tu cakap, 'ta*k kucing pun rasa coklet' kan. Hisshhhh...gua tau la, gua kan pernah bercinta dan masih lagi bercinta sama laki gua. Pernahkah kawan2 dengar pasal cinta mati ni. Nah...inilah bah contoh2 cinta mati yang gua mau kasih cerita ni.
Masa baru2 bercinta kan. Kalau pegi jalan2 mesti berpegang2 tangan. Pakai payung bersama...cewahh... Tidak kira la, mendung ka, panas ka, hujan gerimis ka, hujan kuat ka, pakai payung berdua2an. Tidak puas berpegangan tangan. Tangan di pinggang...wah!!! romantiknya. Jalan berpeluk2 di pinggang. Walaupun tu matahari di atas kepala, tidak sudah peduli tu. Yang penting mesti berpegang tangan kan. Wah.....hehehehehe. Tu pasangan kita yang pegang payung..wah..kelihatan begitu mancho sekali kan...kihkihkihkihkih.... Apalagi orang2 sekeliling melihat kita. Wah...bertambah kembang2 tu hati...hahahahaha...kita perasan, yang kita ni la pasangan yang paling serasi di alam semesta......wah!!!!!
Kalau pegi makan, perempuan selalunya akan malu2 bila makan. Makan cuma 2, 3 sudu saja. Kalau ditanya kenapa tidak makan. Dijawab 'kenyang'. Padahal tu bunyi perut, kalah muzik heavy metal. Sampai cacing2 di perut pun marah2 sama kita. Apa indak, perut lapar bah. Tapi malu2 punya pasal, tidak termakan tu...Makanan yang tidak habis, di bungkus. Nanti mau makan di pejabat. Sampai di pejabat, buka bungkusan makan, bila makan, kalah orang yang kebuluran di Afrika nampak makanan...sampai kawan2 di pejabat pun hairan..hahahahaha
Masa berkawan ni la kita dilimpahi dengan hadiah2 dan makanan terutama coklet. Sampaikan berlambak coklet dalam peti sejuk di rumah kita tidak termakan. Apa tidak, bila harijadi kita dapat bunga dan coklet. Lebih2 lagi kalau baru 'declare' couple. Kalau 15 haribulan kena 'declare, bukan setahun sekali di sambut, tapi setiap bulan, indak kamurang tu. Masa ni la, kasih tau kawan2 siapa teman istimewa kita. masa ni la menunjuk2 sama ex kita, yang kita bulih dapat orang yang lebih bagus dari dia. Kalau bulih2 kan, setiap hari kita mau limpas depan rumah ex kita tu, motif, senang jak, mau kasih dengki ex kita...hahahahaha. Niat yang indak bagus kan. Tapi cinta punya pasal kan...hahahahaha.
Kalau masa bercinta, kita pegi mana pun, tu pasangan kita ikuttt jak tu. Walaupun kita beli baju dan seluar dalam...betul ni. Tidak pun dia tinguk kita beli apa, tapi ada tu si kawan duduk2 di kerusi tunggu2 kita. Masa ni, keluarga pun sudah tau, kita berkawan dengan siapa. Kalau ada keluarga kita buat jamuan ka, kenduri ka, parti ka, sanggup ni ikut. Mau berkenalan sama keluarga konon. Sanggup tulung2 susun kerusi la, susun2 meja la. Kalau si kawan ni nampak sumandak yang cantik dan menjadi rebutan ramai jejaka. Tidak jugak dia peduli tu. Kita la bah paling bagus dan paling cantik di mata pasangan kita ni <--betul la kan, cinta tu buta.... tapi memang buta.... hahahahahaha.
Kalau masa berjalan2, terlanggar la batu, abis ni batu kena sumpah seranah. Abis kena tendang2 tu batu. Maklumlah si cantik manis terlanggar batu. Kalau jalan berlupak/lopak nah, kena pegang tangan tu. Apa indak pegang tangan, si cantik jelita kan mau langkah itu lupak, padahal, anak umur 3 tahun pun melangkah bah tu lupak..hahahahahaha. Kalau malam, sebelum tidur, bertelefon dulu tanya kabar. Padahal baru jumpa petang tu. Kena tanya la sudah makan ka, sudah minum ka, mama masak apa la..padahal belum sah lagi tu, sudah panggil mama sama mama kita...cissssss....kirim salam la sama bapa mama kita. Padahal baru petang tadi jumpa tu...hahahahaha. Kena tanya lagi, bisuk pagi minta ambil jam berapa. Padahal, hari2 pun dia ambil kita jam 6. Padahal kita masuk kerja jam 8...hahahahahahahaha... tanya lagi, bisuk pegi keja mau pakai baju apa, supaya sedondon konon...kahkahkahkahkahkahkah....gua rasa kalau tu telefon bulih bercakap kan, muntah darah kali tu telefon...hahahahahhaaha..adoiii sakit perut gua tahan ketawa..
Bisuk pagi, awal kena ambil sebab mau awal sampai ofis, supaya tidak kena jammed konon. Padahal rumah pegi ofis, tidak sampai pun 5 minit. Kalau jumpa pagi2, senyum2 la konon. Masuk kereta, tanya la mau pegi minum mana. Pegi ofis dulu sebab mau pegi punch card, lepas tu pegi ofis dia lagi. Lepas tu baru pegi minum. Masuk keja jam 8.00 pagi...eleh..mana masuk jam 8 tu, nanti mau dekat 8.45 barulah masuk, aikkkk..... macam la kamurang indak tau, pegi minum maa......hahahahaha. Bila kena hantar pegi ofis, kena tanya lagi nanti lunch mau lunch di mana....di mana....???? Ohh..salah tekaan kamurang tu. Mana pegi makan, pegi tinguk wayang bah. Cerita tamil pun tamil la....sebab minggu2 tinguk wayang, sampai abis bah cerita kena tinguk, last2 terpaksa la tinguk cerita tamil...hahahahahaa cerita Padaiyappa pun cerita Padaiyappa la.......hahahahaha. Lepas tinguk wayang, masuk balik ofis. Petang nanti, pulang kerja, baru pegi minum2. Ala...kamurang ni macam indak tau, minum2 di beach la. Air kelapa share 1 biji minum 2 urang.
Kalau kita pegi rumah bakal mentua. Indak pernah2 masuk dapur, otomatik masuk dapur ah.. mau tulung2 kunun. Kalau tu bakal mentua masak, kita pun cuci2 la bah piring konon. Kalau tu bakal mentua cakap, 'indak payah la cuci piring, biar tu maid buat', kita jawab,' biasa sudah buat kalau di rumah'. Tapi kenyataannya di rumah sendiri, tu sudu kita guna pun, tu maid kita yang cuci. Indak2 pernah masak air panas, tapi di rumah bakal mentua, kita kunun masak air panas, mau buat kupi. Kalau ada lebih air panas tu, kita kasih sejuk, utk masuk dalam peti sejuk. Sejuk hati bakal mentua nampak kerajinan kita. Padahal kalau di rumah sendiri, kita buat kupi 3 in 1...hahahahahahhaa... dan kalau di rumah sendiri, sanggup minum air paip, kalau air di peti sejuk sudah habis...hahahahahahaha...siap marah maid lagi kalau air di peti sejuk abis...hahahahaha
Tu pasangan kita pula, kalau sudah pegi rumah kita, indak sudah ingat2 mau pulang. Berabis ni bapa mama kita suruh2 dia pulang, tapi indak juga pandai dengar. Rajin konon dia bawa bapa mama kita cerita2. Kalau tu mama kita kestau mau pegi pasar jam 6.30 pagi, si kawan sanggup bangun 5 pagi di hari minggu. Memang la bah kan, sebab kita kan ikut. Kalau bapa kita mau angkat barang. Dia la bah tulung2 kunun. Kalau bapa kita mau menukul apa2, si kawan ni la bah yang tulung menukul, walaupun indak pernah pegang tukul. Tapi kalau di rumah sendiri, berabis bah mama dia marah2. Apa indak marah, bawa pegi tamu, sampai abis urang berjualan di tamu, pulang sudah urang yang berjualan tu, tamu pun sudah kena kasih bersih. Pasar pun sudah tutup, belum jugak bangun2... Kalau di rumah kita, bukan main rajin lagi menolong bapa kita menukul buat sangkut baju. Tapi di rumah sendiri, berabis ni bapa dia tukar zink rumah, bulih2 dia tidur...indak ko tidur mati tu....hahahahahahhaha... ala, sakit perut gua ketawa ni.
Ok, kawan2, sekianlah cerita utk hari ni. Gua tamatkan cerita ni dengan gembira. Episode akan datang, gua cerita cinta lepas kawin. Ya la kan, jodoh kuat la katakan.
p/s : cerita ni tiada kena mengena dengan sesiapa. Kalau adapun kebetulan sahaja.
Puan Saiman 'signning off'....

4 comments:

HoneyBUZZin said...

Oh gitu ar...I c..I c..

Puan Saiman said...

Honey..adikku sayang <--sila percaya....

nah...itu belum kawin lagi tu dik. Jadi apa pun semua ikutttt jak tu. Nanti la kakak sambung episode 2..lagi gempak...hehehehehe

SJB aka SUELYN J-B. said...

Wakakaka memang betul ni ada yang begini ni hahahaha. Ketawa saya satu orang baca kau punya N3 ni. Bah saya tunggu next episode hahaha.

Lee said...

Hi Puan Saiman, very interesting...nothing like love to get things going full steam ahead, ha ha.
Have fun and keep well, Lee.