Perhatian!!!

Semua cerita ini adalah hakmilik Puan Saiman dan tidak dibenarkan untuk diulang terbit oleh mana-mana pihak tanpa keizinan dari tuan empunya blog.

Monday, June 27, 2011

Bibikless

Hari ni hari satu, dan hari ni jugak hari terakhir gua ada bibik.



Sedih - memang la sedih. 4 tahun tinggal sebumbung kan, mustahil la tidak sedih. Tapi kesedihan tu 30% jak la....70% lagi lebih kepada kelegaan. Sebab bukan gua yang buka mulut mau berhentikan dia, tapi dia sendiri yang minta berhenti.



Gembira - ada jugak la, sebab safe la duit laki gua<--- peluang mau minta beli gelang semakin cerah....warghkakakakkaa...aikkk...apasal bulih tersebut gelang lagi balik ni ah.....



Bermula hujung minggu ni, ada la orang yang tolong bersihkan rumah. Macam gua bagitau dulu, bekas bibik gua jugak la yang tolong bersihkan rumah gua nanti. Tapi baju sekolah tetap jugak gua cuci...indakkan mau tunggu seminggu sekali cuci kan, kalau la cuci seminggu sekali, masuk minggu kedua, gerenti anak gua pegi sekolah berbaju baru. Bukan baru beli dari kedai, tapi paten baru...baju putih berbintik2 tahi lalat...warghkakakakaa...jadi untuk mengelakkan baju putih anak gua tu jadi paten baru, maka terpaksa la jugak gua cuci ni.


Sejak 2 minggu lepas, gua ajar anak gua rendam baju dalam baldi. Gua sediakan 2 baldi, 1 baldi air sabun untuk rendam vest sama seluar biru. 1 baldi lagi untuk air sabun + cecair pemutih baju, untuk baju putih sahaja. Jadi selama 2 minggu tu la anak gua menjalankan tugas mengikut arahan. Harap2 sampai hujung tahun la, kalau dia malas buat, akhir2nya...gua jugak la yang buat ni.


Petang ni, balik dari ofis, menyinggah la gua di rumah cikgu tuisyen anak gua tu, sebab mulai dari bisuk, anak gua akan gua ambil lepas waktu pejabat. Bukan macam sekarang, hantar jam 2, ambil jam 4. Bisuk, hantar jam 2, balik jam 5. Tuisyen dari hari 1-4, jadi maknanya setiap hari 5, gua kena bawa dia pegi ofis la ni. Tapi beriya2 dia minta, supaya setiap hari 5, dia kena hantar pegi rumah parents gua. Gua tinguk la dulu, mungkin berselang seli. Nasib baik la tempat keja gua ni, orang ramai bulih guna kemudahan yang disediakan. Tapi apa kes, anak gua indak juga mau guna kemudahan2 yang ada. Mauuuuu jugak dia duduk2 dekat sarang gua ni...adehhhhhh....


Tadi gua lunch sama laki gua. Entah kenapa hari ni terasa pulak gua mau lunch sama dia. Jadi gua cuba2 la nasib, kalau2 bulih pegi lunch. 99% mesti laki gua balas sms gua begini 'can't make it. I've appnmt with.......Nxt tme. Tq. Jadi gua pun indak la berharap sangat....tiba2 tu laki said ok...apa lagi gua kelam kabut pakai mekap......warghkakakakakaa.... bukan pakai mekap, tapi turun pegi bawah ofis. Kesian juga kalau tu laki menunggu, anak gua pun ada dalam kereta tu. Jadi lepas hantar anak gua pulang <--- sebab masih ada bibik kan, jadi gua ambil kesempatan la.....warghkakakaka.... Lepas makan, gua cakap la sama laki gua, nanti2 gua mau ajar lagi anak gua cuci piring....tau apa respon laki gua.....teda....jawab apa pun teda....gua tunggu2 jak, apa tu laki gua mau cakap kan..... tapi teda...barangkali berfikir kali laki gua tu....'abis la anak aku kena suruh2'..... bukan apa....gua sengaja mau ajar anak gua buat kerja yang ringan2 juga...mana tau sudah bujang nanti... bulih tulung2 bini cuci2 piring ka, masak nasi ka...bukan jak bini sayang tapi jadi kesayangan mentua juga nanti tu kan......jadi amacam, bukan ka gua ni akan jadi mentua yang baik jugak kan....warghkakakakkaa......


Kalau anak gua bulih2 sudah cuci2 piring dengan bersih dan dapat mengikut kualiti yang ditetapkan...gua akan ajar anak gua cuci baju sekolah pula. Kalau tu baju sekolah dicuci seputih2nya...jangan jak tu seluar biru sama tu vest tukar warna pegi putih sudah la kan..... kalau ok sdh, bulih la pulak cuci kasut sekolah sendiri. Gua harap2 anak gua ni pandai la buat ni sebelum akhir tahun ni. Kalau sudah ok..tahun depan naik darjah 3, bulih sudah gua ajar masak nasi. Masak lauk, sapu rumah...kasih hidang makanan.....wah!!!! kalau la betul2 jimat tenaga dan $$ gua.


Jangan kamurang...kalau budak2 kena buat macam sindirella atau kena layan macam 'salji putih' bila besar nanti jadi apa....kawin sama anak raja kan...trus 'happily ever after'...... nah!!!! jadi sekarang tau kenapa gua buat begitu...niat gua baik sebenarnya kan!!!!


Laki gua pula.....gua mau minta laki gua tulung gua lipat kain, siram bunga, kemas dapur, cuci periuk belanga, dll.


Amacam...apa pendapat kamurang, kalau gua buat begini....oh mesti kamurang tertanya2 apa la gua buat kan.... oh, gua sebenarnya jaga badan...badan yang gebu dan untuk menjaga agar tangan sentiasa halus, gua hanya akan bermain game di ipad 2 gua. Dan gua hanya akan berbaring2 bersuka ria di atas katil sehinggalah waktu makan dihidangkan, barulah gua akan ke dapur.


p/s : sila jangan peduli perasaan gua ini. Ini disebabkan gua kini tidak lagi berniat mau ambil maid dan tidak lagi mempunyai bibik secara sah mulai malam ini, sehinggalah diberitahu kelak, mana tau tiba2 ada balik kan. Gua syak, ini la yang ditakuti oleh laki gua ni. Kerana imaginasi laki gua adalah takut di dera oleh gua. Itu la sebabnya kenapa laki gua, beriya2 mau ambil maid. Tapi gua tetap indak mau ambil sudah. Kalau dpt yg ok, bagus jugak. Tapi kalau dapat yang tutttt....bulih bikin sakit jiwa owhh... Lagipun ada juga yang datang2 hujung minggu kasih bersih rumah.


p/s/s : sebelum tidur ni malam gua mau kasih keluar tu mesin penimbang..... tunggu dalam seminggu ni kalau ada2 perubahan, kalau tiada, gua syak mesin penimbang tu rosak dan perlu di beli baru....


p/s/s/s : oh ya, kalau tiada jugak perubahan, maka cerita di atas ada kaitan....


{{{{{{{{{{Warghkakakakakakkakakaa}}}}}}}}




Puan Saiman 'signning off'....

Wednesday, June 22, 2011

Malas!!!

Pernahkah kamurang rasa malas ???

Pernahkah kamurang rasa macam tidak mau buat apa-apa??

Atau pernahkah kamurang rasa macam mau tidur sajaaaa.....


Sebagai seorang yang sentiasa rajin, cantik dan gebu....(baca : paling pemalas dalam dunia....cantik dan gebu tidak dinafikan....hahahahhaa <--- ok, tidak lucu)...


Hari ni hari tiga, hari minggu akan datang nanti adalah hari terakhir bibik gua bekerja. Gua sudah bersedia. Macam gua indak sabar2 pulak bibik gua berhenti. Bukan apa selama 8 tahun ni gua ada bibik.... paling2 lama pun gua tidak berbibik ni dalam 3 bulan, itupun masa bibik gua cuti hari tu. Tapi bibik yang ini la bibik yang paling lama bekerja sama gua. Hampir 5 tahun. Dan yang lain2 tu ada yang setahun lebih....dan ada 2 orang bibik yang dijamin hanya sebulan...dan lepas tu lawan tokei pulak....terus diberhentikan!!!! Jaminan hangus!!!...tapi daripada kita sendiri sakit tekak dan kalau dapat bibik jenis 'gong' abis la.....


Gua tidak la risau pasal bibik berhenti ni, sebab my ex-bibik akan kerja sama gua..itu pun bukannya full time...part time jak bah... hujung minggu datang, kasih bersih rumah....urus kain baju jak...tapi gua pun kena juga cuci baju sekolah anak gua.....tidak juga la gua ni mau beli baju sekolah anak gua sampai 5 pasang kan. Tapi yang bikin gua senyum2 sendiri bila gua ingat laki gua cakap malam kelmarin.....

Laki gua : Kenapa mama indak mau ambil maid lagi ?

Gua : Malas la pa...lagipun 8 tahun sudah kita ada maid.

Laki gua : Jadi macam mana la kain2 ?


Gua : Mama cuci baju sekolah abang jak. Lagipun Lina (my ex-bibik) datang hari 6, hari minggu baru dia balik. Dia tlg kasih bersih rumah sama urus kain baju...

Laki gua : Tapi, mama kena cuci baju sekolah abang juga kan??

Gua : Ya...ala, bukan juga banyak, sepasang jak pun...


Laki gua : Bukan apa.... lama sudah mama indak cuci pakai tangan, nanti kasar la tangan tu....


Warghkakakakakaka......tinguk bah....laki gua risau tangan gua kasar...adehhh.... Bagus kalau datin atau puan sri...padahal kuli2 jak pun....adehhh....kalau gua ingat2 balik, senyum jugak gua sendiri...


Yang bikin lucu tu...gua releks jak...tu laki gua yang sudah sibuk2 mau cari2 maid. Gua tau ni, pasal apa!!!! Sebab laki gua ni kalau mau jalan2 mesti bawa gua, kalau gua indak ikut, terus la dia indak jadi jalan...ehemm... biasalah ada bini cantik dan gebu ni kan....(baca : bukan apa sebenarnya, gua ni ada sakit belakang, bekas jatuh dulu (sampai pernah kena tahan di hospital sebab indak bulih bangun), jadi kalau gua duduk berdiri, tunduk berdiri, gerenti keluar sakit belakang, itu yang sebenarnya laki gua risau, tapi supaya gua indak kecil hati yang gua ni ada sakit belakang, tu laki kaver2 la cakap, tangan jadi kasar....alaaaa.....macam la gua indak tau...)


TAPI!!!! apa kes!!! Makin dekat masa bibik gua ni mau berhenti, makin la pula gua malas. Macam kelmarin pagi. Siap sudah mandi ni...tinggal pakai baju kerja...tiba2 punyalah malas mau pegi kerja. Last2 pakai baju tidur.. kira2 mau tidur balik...bulih2 buat begitu. Gua sms jak bos gua, gua ambil EL. Tapi mata indak pulak mau tidur. Bangun, tukar baju, keluar bawa bibik. Maka beronggeng la gua sama bibik. Gua bawa bibik tempat jual barangan dapur. Sebab bibik gua hari tu bagitau gua yang dia mau beli parang yang 4 segi dan bukan parang panjang, sebab di tempat dia tiada jual parang 4 segi. Bukan main lagi bibik gua, macam2 dia beli.....tapi indak apa la, belum tau lagi dia balik tempat kita mau kerja...tapi itu dia bilang la.....tapi gua rasa memang dia akan balik ke negara kita lagi. Kenapa gua tidak bilang dia balik negeri kita....sebab, bibik gua tidak mau tutup akaun bank dia. Dia cuma minta gua kasih keluar duit dari akaun dia saja. Bila gua bagitau, nanti dalam akaun dia akan tinggal RM10 ringgit, tau apa bibik gua jawab...'tidak apa la'.... Bukan apa...sepanjang bibik gua ni tinggal sama gua, inilah bibik yang PALING BERKIRA DAN PALING KEDEKUT yang pernah gua kenal. Jadi kalau urang paling berkira dan paling kedekut minta kasih tinggal dalam akaun dia 10 hengget tu....macam gua indak percaya. Jadi kemungkinan besar memang bibik ni akan kembali la. Oh ya!!! Bibik gua ni bagitau sama adik gua yang dia mau kerja sama Datin2 bila dia balik nanti......nah....mimang dia balik lagi nanti la tu kan....ada jugak la dia tanya gua, kalau2 lain kali gua masih mau ambil perkhidmatan bibik ...gua cakap la, gua indak janji...sebab nanti gua cakap indak mau, tiba2 gua ambil, itu menipu la pulak kan. Jadi gua cakap la, tinguk keadaan.


Sekarang ni gua menghitung hari la. Tolak hari ni tinggal 4 hari lagi bibik gua kerja. Sekarang ni pun bukan main lagi dia rajin. Entah la, mungkin mau meninggalkan kenangan 'kerajinan' dia tu bekerja kan. Tapi apa yang gua perhatikan, makin lama bibik gua ni kerja sama gua, makin kurang inisiatif mau kerja. Yang dia tau buat cuma kerja harian saja, tiada la mau kemas barang2 yang di atas almari. Kalau begitu....begituuuuu la itu. Tension jugak gua. Bila gua suruh, buat pun macam tiada semangat saja. Lepas tu buat muka la pula. Maklumlah tidak dapat nonton sinetron!!!!


Aikkkk apasal cerita gua ni bulih membabitkan bibik gua pulak ni....arrrgggggg........ tension ni........


Gua syak gua ni keturunan beruang kutub utara kali...musim hibernasi sudah bermula.....

MODE : Malas....semalas malasnya...!!!!!!

p/s : Papa!!!! Malam ni kita masak megi ah......

p/s/s: malas kunun....ni yang apdet blog ni apasal!!!!!


Puan Saiman 'signning off'...

Friday, June 17, 2011

Bila bertentangan mata..


Kelmarin petang, gua terima 1 sms.... ada urang mau jumpa malam....lebih kurang jam 8.00-8.30 mlm....gua tanpa was2 dan tanpa ragu2 terus bagi persetujuan niii......belum lagi tanya laki pun...gua gerenti laki gua mmg suruh punya la. Lagipun, gua sudah informed laki gua 2 hari lepas, kemungkinan dalam 1,2 hari ni gua akan keluar jumpa kawan lama. Jadi tu laki pun memang awal2 lagi sudah bagi green light, cuma gua ni kalau malam malas sikit mau drive....jadi bila gua sudah said yes...baru kol laki...bulih minta antar ka tidak, lagipun kebetulan gua di rumah parents gua, jadi dari rumah parents gua ke tempat date tu, memang la tidak jauh < errrr kalau naik kereta la, kalau jalan kaki...bulih putus jugak selipar jipun....


Sib baik laki gua sudi antar...mula2 gua sangka sahabat yg gua mau jumpa ni ada bw laki, klu dia bawa laki, gua pun mau angkut laki juga la. Tapi laki sahabat gua tu outstation, jadi terus tu laki pun indak mau join....dia bilang....


'nanti kamurang ketawa2....sia indak tau mau buat apa.....'


Bagus la yangg oiiii....ada kesedaran.......<--- warghkakakakkaa......senang hati gua, bulih la gua cerita ngan aman dan damai.....



Inilah sahabat yang gua jumpa tu........taadaaaaaaa......... walaupun kena bagitau last minute, gua tetap bersemangat mau jumpa sahabat gua ni. Maklumlah dia kan tinggal jauuhhhhhh....mau naik kapal terbang lagi, baru dapat jumpa. Jadi sebelum dia berangkut balik.....bagus la gua jumpa dia......


Nampak tu senyuman kegembiraan.....percaya atau tidak....last jumpa 2 hari lepas...itu pun tidak sampai 15 minit cerita...sebelum tu....tttiiiiidaaaak la pernah jumpa...last jumpa....last paper SPM....1992.....nah, kamurang kira la sendiri, berapa tahun sudah kami indak jumpa tu......



Siok...siokkk cerita, tiba2 kami nampak si J ni ketawa, gua pun apa lagi, cepat2 ambil kamera, terus ambil gambar dia.......kiut kan......




Sekali tinguk...rupanya dia menangis.....ketawa lagi kami.....bukan kami ketawa sebab si J ni menangis, tapi mula2 kami sangka dia ketawa...rupanya dia menangis.....adeeiiiiii....kiut tul cara dia nangis....



Rupanya dia nangis sebab tertelan tu coklat chip kali..... terkena gigi bawah dia, terus la tertelan....kesian si J.....supaya dia indak nangis, mummy dia kasih minum air la.....pujuk bukan main....sambil2 pujuk, sambil2 jugak kami ketawa....bukan apa...asal jak jgn nangis....semua la bah kena janji mau kena kasih beli....warghkakakakakka....kalau ingat balik, ketawa juga gua sendiri......begitu la bah kan, kita ni kalau ada anak....



Mula2 mau kena beli eskrim....supaya indak la menangis...sekali, tiada pula eskrim kena jual.....plan kedua.....kasih beli kek...... kena suruh la si J ni pilih kek yang dia suka......



Sudah beli kek......masih juga si J ni minta eskrim....tu mummy dia bilang, kedai tutup...tapi mmg pun, tu kedai perabut sebelah pun tutup sudah.....ni kedai cupcake pun mau tutup sudah...... Kebetulan si J ni demam, jadi mummy mithali tu pun, buka beg, ambil ubat...sukat.....




Ini lagi jadi ketawa kami....balik2 la bah si mummy ni check di kotak sama di penutup ni....


'ahhhh...ngam ka sudah 10ml ni ah...'


adehhhhhhh.... urg yang dia tanya ni pun sebenarnya 2 kali 5 juga.....sama2 bah kami indak nampak.......jadi bila sudah confirmed tu sukatan ngam....barulah kena kasih sama si J.....warghkakakakakkaa..... gua perasan juga, tu pekerja sana cupcake, senyum2 nampak gaya kami dua urg.....mungkin dlm hati drng....


'apa la bah ni auntie dua urg ni.......' warghkakakakakaka



Sampai tutup2 mata bah si J, tunggu mummy dia sukat tu ubat.....adehhh....<--- jgn ko CJ, masa ni kita tahan2 ketawa tu kan....sia pun cubuk2 jgk tu sukatan, tapi lupa bah bawa cermin mata gaban....warghkakakkakaka.....gua ingat ko ckp tu CJ...'nnt klu overdose susah lagi...' ......terus terpecah ketawa sia tu.......


Lepas jak confirmed yg sukatan tu mmg 10ml....trus si J kena kasih minum......siok owhh nampak si J minum tu ubat...selamba jak dia buka mulut......


Indak sampai 5 minit makan ubat....trus la si J kestau sama mummy dia...'lets go home mummy...' warghkakakakakakaka...sambung lagi kami ketawa....balik lagi kena janji.....eskrim la...big toy la....asal jak dia indak bawa pulang....TAPI....tetap jugak la..'I want to go home mummy....'


Tinguk bah, kesian bah J...sampai bertapuk dia di belakang mummy dia....mau minta bawa pulang, mau kena ambil gambar pun indak sudah dia mau......


Jadi oleh kerana kedai kek tu pun sudah mau tutup...kami pun berangkat la pulang.....mana sah kalau indak bergambar kan..... terus la bah minta tlg ambil gambar kami.....Tinguk bah si J....bertapuk bah....
Sib baik la my dear fren tu parking dekat ni kedai, jadi indak la jauh dia mau jalan lagi....gua pun minta la laki gua ambil gua dekat sana juga. Masa tunggu laki gua datang, walaupun si J tu merengek2 sudah mau minta bawa pulang, my dear fren tu masih lagi kasih kawan gua sampai la laki gua datang. Thank you my dear fren.....







Sampai jak gua di rumah, terus gua sms my dear fren tu, tanya2 kalau dia sudah sampai di rumah....Indak lama, terus my dear fren tu balas, memang dia sudah sampai..... terus my fren tu bagitau la, masuk jak si J dalam kereta, terus tertidur....adehhhh....kesian jugak.....


Akibat minum cafe latte......akhirnya gua tidur jam 4.00 pagi!!!!! Tapi walaupun tidur lambat....kepuasan jumpa kawan yang laamaaaa indak jumpa, memang berbaloi......


Jadi, sekarang ni, gua rasa mata gua ni macam ada batu bata....kalau indak tahan sudah ni, macam mau lekat selotep ni di mata, supaya indak tertutup...sila haribulan, sekali gua tertidur sekejap, sekali bangun, sudah pagi hari enam.......adehhhhhhhh........


Kalau ada masa lagi....atau kebetulan gua pg KL nanti, gua akan melawat juga my fren ni....sebab macam indak puas mau bercerita......


Kepada sahabatku CJ, terima kasih sebab meluangkan masa berjumpa dengan gua yer........take care n hugs my fren......




p/s : kepada semua my dearest fren, jangan kecil hati ya, gua indak dapat balas komen...ntah kenapa gua langsung indak dapat komen, jangan kan komen dalam blog sendiri, kadang2 dalam blog kamurang pun indak bulih......... nantilah2 gua cari dulu pakar2 komputer ni. Mungkin adalah gua salah 'tekan' tu kan.


Puan Saiman 'signning off'.....

Thursday, June 16, 2011

Olaaaaa........

Ok.......gua skrg ni ok sudah. Tq la pd semua....terutama yang merindui orang yang cantik dan gebu ni.....terutama sekali pada adikku Honey .....ya adikku...kakakmu yg cantik, gebu dan bersopan santun ini sebenarnya sihat dan semakin cantik....sila sediakan plastik yer...kalau indak tahan sila lari ke tandas untuk muntah (baca: sila abaikan perasaan perasan perempuan cantik ini yer....warghkakakakaka).



Banyak sebenarnya gua mau cerita ni...tapi itulah kan....masa membataskan...(masa membataskan konon, padahal pemalas bah tu...alasan2).....oiii diam.....!!!!



Hujung bulan ni, maka bermula la hidup gua sebagai seorang perempuan yang berkerjaya dan menjadi bibik sepenuh masa. Ya, kawan2...bibik gua akan meletakkan jawatan sebagai bibik. Pulang kampung kunun dia, mau buka kedai makan/runcit..... itu bibik gua bilang la, kalau bibik gua tipu...nah tertipu la kamurang, sebab gua yang kasih tau kamurang kan, jadi sama2 la kita kena tipu tu.....warghkakakakaa...tapi jgn la kamurang susah hati.....dengan kerjasama padu bersama microwave dan washing machine yg ada di rumah, maka terselamatlah lagi kesusahan gua itu yer.....(baca: selamat la lemak tepu gua dari didera). Oh ya tidak dilupakan juga berbungkus-bungkus mi segera, dan makanan2 tin yang berjenis2 serta tidak dilupakan telur2 ayam dalam peti sejuk....fuuuhhhhhhhh....selamat lagi lemak gua....dan selamat lagi RM500 laki gua....hujung tahun bulih sudah tambah gelang ni........muahahahahahhahahaha.....opsssss........*sambil harap2 laki gua baca blog gua*



Cerita pasal ketiadaan bibik ni kan...maka gua pun dapatlah panggilan telefon dari bekas2 bibik gua. Masing2 minta kerja balik sama gua. Itulah bah yang bingung sekarang ni. Dulu2, bukan main lagi durang minta berhenti, sekarang ni, mati2 la pulak minta balik kerja...adehhhh....


Bukan gua indak mau ambil durang kerja, tapi masing2 sudah kawin. Macam mana pula kalau kerja sama gua, tiba2 la termengandung....sepa susah...gua jugak. Silap haribulan, kalau la termengandung, bukan durang yang cuci kain gua, gua pula cuci kain durang. Bukan durang tulung2 gua kasib bersih rumah, gua lagi pulak angkut durang pegi klinik, buat checking....adehhhh....masalah ni.....


Kalau ikutkan hati gua yang kiut ni, indak bah gua mau ambil pembantu ni.....tapi macam biasa la laki gua tu....macam2 alasan.... ini antara alasan laki gua...


1) Gua kan kaki jalan. Kalau tiada pembantu nanti, indak la kunun dapat pegi jalan2....itu laki gua bilang la....


2) Kalau laki gua bawa gua jalan, banyak la alasan gua kunun...kain belum cuci la.... kasu anak belum cuci la....mau mop rumah la...mau lap2 barang perhiasan la <--- padahal kalau sudah tu laki sama anak jalan, sana juga la mata gua depan tv...kalau gua dengar enjin kereta laki gua masuk porch, baru la gua terhegeh2 jemur kain...opppssss....atau memang bibik gua buat begini juga ni...patut la kerja indak habis2.....


3) Kalau pegi jalan2 meronggeng...nanti balik kain bertimbun kunun...susah la mau cuci banyak2...itu alasan laki gua <---- tapi yang gua musykil tu....apa la guna washing machine yang besar gedabak sampai gua rasa gua pun bulih masuk dalam washing machine itu indak kena guna kan.....ataupun tu washing machine bulih buat perhiasan.....paling2 indak pun, bulih pelihara ikan talapia dalam mesin tu....jadi stok ikan tatap tidak akan kuranggggg....amacam, bagus ka idea gua ni.....hmmmm......jangan kamurang ikut ah.....itu idea original gua...


4) Kalau tiada bibik, susah kunun gua mau ikut laki gua ke hulu ke hilir.....itu alasan laki gua....<--- tapi gua rasa, gua pun jarang sebenarnya ikut laki gua pegi official dinner....bukan apa....gua indak sampai hati sebenarnya...gua laki bini makan sedap2...anak gua di rumah makan telur goreng jak <---- aiiikkkk... alasan jak tu kan, kalau pegi dinner kan lambat balik, kadang2 bukan ko tidur duluan ka sama anak ko......dasar penidur awal bah ko kan <--- DIAM!!!!!


5) Nanti abis tu jari2 kasar <---- ini la alasan laki gua buat gua lemah semangat ni...ada ka alasan tu yang dia pakai......gua kestau la banyak bah losyen bulih beli, rajin2 la pakai......kamurang tau apa laki gua jawab.....dia suka kunun pegang tangan gua yang gebu ni....halus kunun.....halus!!!! gua rasa laki gua tu mimpi ka apa ni....apa yang halus pun gua indak tau..... ishhhhh..........musykil gua.....owhhh patut la dalam kereta pun suka pegang2 tangan gua, sampai kan kadang2 anak gua tegur...'apa tu ah...papa pegang2 tangan mama tu...'...nah!!!!sepa pegang tangan sepa ni...... indak percaya tanya la anak gua...


Jadi, sekarang ni gua pun tengah2 lambung duit 10 sen la ni....samaada gua mau ambil bibik atau tidak......


Ada sepa2 mau jadi bibik gua ka......makan, minum disediakan. Perubatan ditanggung......dan yang paling siok....gerenti di bawa makan angin......Jika ada, sila dail 1800- cari nombor sendiri.....warghkakakakkaa




Puan Saiman 'signning off'.....










Tuesday, June 14, 2011

Mengejar keretapi siri 2

Kalau anda gembira tepuk tangan.....*tepuk tangan*

Kalau anda rindu, kata la rindu...*rinduuuuuuuu.....*


Sabar peminat....sabar... gua sebenarnya sihat....cuma sibuk dan dalam kesedihan sebenarnya.....


Tapi sebelum gua bagitau kenapa gua bersedih dan berkabung......kita tinguk2 dulu la gambar2....ini gambar2 masa di Papar....


Stesen Keretapi Papar.....dari pandangan hadapan.....



Stesen di masih lagi baru, sebab itulah nampak bersih....



Bapa gua sedang bercerita sama 'geng lama'....




Gua ambil gambar dari stesen keretapi...MDPapar...betul2 dihadapan stesen ni.....




Nampak tu tanda jalan 'Jln Kereta Api'.......Keretapi dan Kereta Api..... sila jawab mana satu yang betul.....siapa dapat jawab, tiada hadiah akan diberikan ya......


Ini la simpan masuk ke 'Jln Kereta Api' itu......




Kedai-kedai lama di Pekan Papar.....gua cuma dapat ambil dari jauh jak...asal jak gua cakap mau pegi kedai, mesti mummy gua cakap 'nanti kena kasih tinggal keretapi, baru tau....' Nah!!!! Berani mau lawan cakap mama2....nanti kena kasih tinggal betul2 baru tau kan......takut ni berdosa sama mama2......betul, gua serius....




Nampak tandan larangan merokok tu.....begitu besar2 dan cantik2 kena lekat....tapi apa kes...tu baju biru dan kawan dia, sedap2 merokok....alahai....kalau nanti kena cakap teda sekolah, marah la pulak!!!!


Tanda berhenti supaya keretapi dari Beaufort/Bongawan berhenti di kawasan yang ditetapkan. Bagus juga ada tanda2 begini, mana tau tiba2 terlajak terus pegi Kinarut, terlupa pula berhenti di Papar....hahahahhahaa.....gurau jak la....


Lepas gua ambil gambar tu, terus keretapi sampai....tidak la sempat gua ambil gambar, sebab takut juga gua sibuk2 ambil gambar, last2, tertinggal keretapi la pulak kan.......kalau tertinggal keretapi, sepa susah, gua jugak.....Oh ya, tu laki gua indak ikut naik keretapi, tu laki gua drive la balik KK, tunggu gua anak beranak di stesen Tg. Aru......


Ok..... gua ni kan sebenarnya berkabung selama beberapa minggu tu bukan apa.....gua bersedih sebenarnya sebab kehilangan seorang rakan blog. Walaupun gua tidak mengenali arwah, tapi kehilangan arwah memang gua rasa....sangat2 terasa....gua kenal arwah, apabila dia menegur gua melalui shout box tu, maka dari sana la gua selalu melawat2 blog beliau. Sehinggalah gua blokwalking, barulah gua tahu yang arwah sudah tiada lagi.


Gua akui, gua ni memang sensitif bab2 kehilangan kawan ni. Samaada gua kenal hanya melalui blog, melalui rakan, malah lebih2 lagi kalau gua betul2 kenal. Gua pernah sakit selama seminggu bila gua kehilangan seorang yang gua anggap seperti kakak.


Hanya doa2 sahaja yang dapat gua berikan kepada mereka yang telah tiada. Kepada adikku Telor semoga ditempatkan di kalangan orang yang beriman...Al-Fatihah....




Gua yang merindui semua pembaca blog gua. Gua sentiasa blogwalking di blog2 kamurang........



Take care n hugs my dearest frens......



Puan Saiman 'signning off'....