Perhatian!!!

Semua cerita ini adalah hakmilik Puan Saiman dan tidak dibenarkan untuk diulang terbit oleh mana-mana pihak tanpa keizinan dari tuan empunya blog.

Tuesday, March 16, 2010

Apa ko rasa, kalau urang buat2 indak mengerti

Apa ko rasa bila urang buat macam ni sama ko.....


Time tinguk wayang, urang yang duduk di sebelah buka kasut... bagus kalau tu kaki indak bebau, ini uweekkkk.... si kawan buat selamba rock jak, walaupun kita jeling2, sindir2...pun indak jugak mengerti....


Time tinguk wayang, bawa anak kecil2 tinguk wayang (sori, gua teda masalah sama urg yg bawa anak tinguk wayang ni)..tapi yang menjadi masalahnya apabila tengah kita siok2 tinguk wayang, tu anak, jalan2, limpas2 depan kita la, menangis la.. yang bikin gergitan tu, tu parents kan diam jak.. urang sebelah menyebelah ni kasih syyyy...syyy pun, indak jugak mengerti...


Jugak time tinguk wayang... sana la bah kita siok2 tinguk tu starring bertimbak2, sana la bah jugak urang sebelah kita tu bertelefon... bukan sekali dua, tapi tu telefon dia sekejap2 dia angkat...sekejap2 dia bercakap, sekejap2 dia tinguk telefon dia...balik2 kena tinguk oleh orang depan pun, indak juga mengerti2....


Ini pulak cerita di kadai kupi...


Masa makan tengahari atau makan malam.... biasalah bah, perut tengah bebunyi bah. Ada satu grup dalam kedai tu. Sudah abis... makan indak tapi minum saja. Bersigup lagi tu. Urang yang berbaris di luar kedai ni tinguk2 durang sudah. Tapi durang buat indak tau saja. Tokei kedai pun jeling2 tajam durang. Sudahlah tu minuman di gelas sudah abis. Muustahil jugak durang indak nampak urang bebaris di luar tu kan. Teda perasaan ka durang tu ah.... Mimang betul la bah durang minum, durang bayar... tapi kalau sudah abis minum tu, berdiri la bah cepat2, kasih chan la bah urang lain duduk makan... kadang2 yang bikin kesian tu, yang berbaris di luar mau tunggu tempat kusung tu, ada yang dukung anak, kadang2 beliau2 yang sudah tua pun ada bah... Tapi macam biasa la bah durang tu ah.. buat2 indak mengerti...

Di kadai kupi, sudah la bah kita ni duduk.. makanan sama minuman pun sudah kena order...tunggu lama...... apa pun indak sampai.... panggil balik tu pelayan... di jawab sedang di buat... tapi kita pun indak tau durang buat apa..sebab kita order pun cuma air sejuk... tunggu lagi.... lamaaaaaa betul kita rasa... anak kita yang kita bawa ni pun, balik2 sudah tanya, mana air sejuk... kita panggil lagi...... baru dia kasih tu air sejuk..... tanya lagi mana makanan kita belum sampai2.... pelayan cakap....'sikijap lagi sampai... Tunggu lagi..... air sejuk sudah abis.... makanan pun belum sampai... last2 kita angkat kaki.... baru baru dua langkah jalan, makanan pun sampai. Tapi sebab kita sudah marah, makanan kita kasih tinggal saja. Kitakah yang indak mengerti atau durang yang kerja di kedai makan tu yang indak mengerti...
Di kedai makan, sedap2 kita tengah makan, urang sebelah meja duduk belakang kita. Balik2 bersin. Sudahlah bersin indak tutup mulut, bersin pulak sebelah kita. Kalaupun teda bawa saputangan, tutup la bah mulut tu.. ini kita tengah makan... kita ni tengah makan, urang tu indak mengerti ka ah...
Di kedai makan.... kita sudah order makanan... lepas tu datang orang duduk sebelah meja kita, durang pun order... aiiikkk sama pula makanan yang durang order tu sama kita order... datang lagi orang pun duduk sebelah meja kita.... jadi kita diapit oleh orang yang datang...pun order makanan yang sama macam kita order... TAPI yang bikin panas tu, meja sebelah dapat sudah makanan durang.... datang lagi makanan, TAPI... yang dapat tu makanan pun orang yang duduk sebelah meja kita...kita melangui2 jak la tinguk durang.... mana makanan kita ni..... indak ka tu pelayan mengerti yang kita datang dulu... kita pun bayar jugak kan. Kalau salah hantar, setakat satu meja tu indak apa la jugak, ini 2 meja bah sudah dapat.... mustahil durang indak nampak kita kan, lainlah kalau ni badan bulih tembus cahaya atau pun urang putih bilang transparent, tu pelayan pun balik2 limpas depan kita, indak ka durang mengerti tu ah.....
Di supermarket...
Kita mau beli beras yang selalu kita beli.... aikkk... punyalah mahal... indak apa, kita tukar beras la. Bah gaji kita pun bukan hari2 naik kan. Gajipun sebulan sekali jak. Sampai rumah, kita masak la bah beras yang kita beli. Bila sudah masak. Kita pun makan la bah. Tapi anak2 pulak indak mau makan. Indak biasa. Banyak tul komplen durang. Jadi sebagai ibu bapa, apa la yang kita mau buat. Mau indak mau, terpaksa la beli beras yang asal. Kalau anak2 yang sudah besar tu, durang faham la bah jugak, tapi kalau yang masih kicil2 ni mana la bah tau tu beras sudah naik. Mana la durang tau kita ni cukup duit ataupun indak kan, masalah la jugak kan. Siapa la bah yang indak mengerti ni, kita ka... anak2 kita ka.... atau siapa tu ah.....yang indak mengerti ni...
Kita mau beli sabun pencuci yang biasa kita beli tu.... kita biasa beli yang murah.. tapi itupun cepat betul habis.... kita cari di supermarket lain pun, teda jugak. Jadi apa la kita buat.... mau beli yang mahal, duit sudah indak cukup...aikkk... apa indak cukup, kan kita sudah beli beras...
Kita pegi supermarket, kira mau cari gula......ahhh.... ini jangan cerita... macam uncle Greg cakap.... Bikin Panas....
Kita pegi supermarkat.... kita pakai selipar saja. Baju pun buruk2 jugak. Kita bawa troli... tapi yang bikin panas, bila tu security ikut jak kita pigi mana2 dalam supermarket tu. Kalau tu security indak ikut, gerenti akan ada la pekerja supermarket (yang pakai baju biasa) balik2 menjeling sama kita, macam la kita ni mau mencuri. Mana jak kita tinguk2 barang yang kita mau beli tu, ada la durang cubuk2 tinguk kita tu. Kita pun terus tertanya2 kita ni pencuri ka atau pembeli.... lain bah jugak kita rasa bila kita kena tinguk lain2 ni kan, indak ka durang mengerti tu ah....
Salah urang....
Kita dalam kereta..... kereta depan tiba2 brek mati. Kita di belakang pun ikut brek. Kereta di belakang kita pun ikut brek. Kereta belakang honk kita. Tapi yang bikin panas tu kereta depan sangka kita yang honk dia. Kereta depan tu kasih tunjun isyarat jari. Indak ka durang mengerti tu ah. Dalam dunia ni bukan kita sama dia saja yang ada kereta... jadi agak2 la bah kan....
Tempat : Dari flyover Istana ke Karamunsing, selepas tempat cuci kereta. Kita menuju ke KK. Jalan terus. Ada satu jalan untuk masuk ke Karamunsing. Jalan terus dan bukannya pusingan U. Kita dan beberapa kereta bawa 80 km s/j. Tiba2 ada kereta 'besar' buat pusingan U. Jadi kita yang jalan lurus ni terpaksa brek. Masalahnya kereta di belakang kita ni semua pun ikut brek. Punyalah besar sign board tu kestau indak bulih buat pusingan U, tapi dia buat jugak. Bila urang lain honk, pandai pulak dia marah. Bukan kita jak marah. Semua orang pun marah... jadi agak2 la bah kan....
Tempat : Jalan Teluk Likas, berdekatan dengan Pantai Awam Teluk Likas. Kita bawa kereta untuk ke Hospital Likas. Kita ikut peraturan. Tapi kereta2 yang lain tu masuk pg parking Pantai Awam Teluk Likas, dan bukan masuk parking tapi terus keluar ke hujung dan terus masuk ke jalanraya. Dia bukan potong 2 kereta tapi lebih dari 10 kereta. 10 kereta yang bersabar tunggu giliran untuk jalan. Semua orang pun mau cepat.... jadi agak2 la bah perasaan orang kan...
Last sudah sia buat ni entry pasal urang gaya2 urang ni ah... pecaya atau indak, setiap apa yang sia tulis ni kan, sia sendiri mengalaminya dan bukan urang lain. Bila jak kejadian ni berlaku, kan, sia trus set dlm h/p sia, supaya sia tau apa mau tulis dlm blog... bukan mau menyakiti hati sesiapa, tapi sia tulis supaya sia kasih ingat diri sendiri jangan buat begitu sama urang lain. Kalau sia buat salah pun (kalau sia tengah driving), sekurang2nya sia tatap mau angkat tangan. Sia tau, kalau kita angkat tangan pun, urang tatap trus sajuk hati bah kan. Indak payah la kita turun kereta, pigi salam2, nanti ada pulak urang sangka sia ni 'putus wayar' sudah...hahahahhaha... Lain kali, sia kasih cerita pulak pasal kisah lain ah.....
Puan Saiman ' signning off'.....

7 comments:

CathJ said...

aku pun heran kau boleh ingat semua kejadian rupanya...set di hp... ohhhhhh.... main buyuk kau ah... hahahahah...

aku terketawa baca tu part, org belakang honk...kita yg ditengah pula kena bagi sign jari... funny ada...panasss pun ada... aiskkk...

sodih!!

Puan Saiman said...

CJ - ya bah. Apa jak yg sia 'kena' kan, misti sia trus set di 'note' phone sia, supaya sia indak lupa bah.

Ya bah. Ko tau la bah skrg kan, ada certain kreta ubaisuai bunyi honk durang. Kereta cute jak, tapi tu honk, honk lori bah durang pakai. Jadi bila durng yang honk, kreta yg indak bersalah pulak kena...

HoneyBUZZin said...

Hi Puan Saiman - hehehe..pertama kali Honey disini. Waa...very long list...ini macam betul betul tunjuk perasaan sampai set dalam h/p. Arhahaha..

Kisah dalam premis makan... - batuk, bersin, makanan lambat, merokok, tidak prihatin orang lain semuanya pernah Honey alami. Yang lebih parah, pernah satu kali satu meja tu bergilir2 kepit kuku....betul betul bkin panas.

Kisah jalanraya.....huhu banyak surprise. Baru-baru ini kereta saya dilanggar oleh seseorang...yang bikin panas, sudahlah menyusahkan mao bikin kereta, itu orang yang langgar kita minta tolong bayar saman pula. (Baca entri - POLIS TRAFIK HARI ITU)AIyaa....memang pelik ooo.

Kisah barang-barang semakin melambung naik....bukan juga salah kita..salah anak tapi salah...err..err....u know I know la! Pa bole buat..kasian urang susah macam kita.

Kisah pakaian - memang betul la....bila sia pakai casual, simple2 ja...aiyaa..teda yang mao layan sia ooo
Tapi kalau sia pakai 'canggih' sikit..walawei, sibuk sibuk pula orang mao layan kita. Very very bad ooo. Memanglah benar..NO MONEY NO TALK la derang praktik nih..

Anyway, nice blog u have here. Arhahaha..terhibur hati Honey...rupa-rupanya..I am not alone la...

All the best! Pelan-pelan

Lee said...

Hello Puan Saima, ha ha...ya la, saya pun benchi bila orang buka kasut in cinemas.
But luckily disini tada....

But one time their h/phones ring in middle of exciting part. But now no more, big warning not to let phones ring during cinema shows.
Tetapi apa la nak buat? There are all kinds of inconsiderate people this dunia kan?
You just stay easy, stay young, have a great week Best regards, Lee.

Puan Saiman said...

Honey...terima kasih sebab singgah ke teratak saya yang indak seberapa ni... saya sungguh2 berbesar hati..

Hahahhahaha...kepit kuku ah..sib baik tu kuku indak terpelanting masuk dlm makanan kan..hehehehe...

Sia pun heran bah setengah2 urg sekrg ni. Kadang2kan bila ada urg buat yg pelik2 ni kan, sia trus tinguk langit tu. Mana tau gerhana matahari...hahahahhaa

p/s : sia setuju ngan apa yg ko tulis tu.

Puan Saiman said...

Ello Uncle Lee.. terima kasih sebab singgah. Betul tu, orang sekarang ni ramai yang pelik2... bukan itu saja, mau cakap terima kasih pun susah...

Take care Uncle Lee..

Anonymous said...

bila baca dua entry you pasal "apa ko rasa" and all the listing you raise-up bikin panas woh ni ragam2 orang. Sia pun pernah juga mengalami apa ko rasa tu tapi tu lah apa kita buli buat tahan sakit hati aje lah. Tapi nasib ada blog kan buli timbak di blog