Perhatian!!!

Semua cerita ini adalah hakmilik Puan Saiman dan tidak dibenarkan untuk diulang terbit oleh mana-mana pihak tanpa keizinan dari tuan empunya blog.

Friday, April 30, 2010

Kenapa gua suka hari Jumaat


Kenapa gua suka hari Jumaat atau kita sebut begini , ari lima bah kan...
Gua suka sebab....

1)Bisuk ari enam - bulih la bah bangun lambat <--- nah, tembirang lagi ni. Pecaya la, tu mata bangun awal tu. Tu anak gua lagilah bangun awal. Padahal kalau masa sekolah, mau terkeluar ni anak tekak, balik2 panggil kasih bangun.

2) Kalau ari enam - gua bulih pegi tamu. Wah...gua suka pegi tamu. Sebab gua bulih beli ayam, telur ayam, sayur2 kampung, kuih2 kering<--yang ini indak bulih tembirang. Semua ni laki gua yang bayar. Ya la bah kan, bini dia yang cantik dan gebu ni, mana bulih kasih keluar duit...ala, kamurang lupa ka?? Kan gua belum beli gelang...kahkahkahkahkahkah (termbirang bah ni, padahal mimangpun tu laki yang bayar)

3) Ari enam, gua pegi breakfast sama laki ngan anak gua. Begini la bah rutin kami setiap ari 6. Yang ini pulak, kadang2 jak gua bayar. Kadang2 laki gua bayar, tapi selalu dia la bah bayar, bukan anak gua tapi laki gua la bah...ini pun indak tembirang, nanti berdusa bah kan.

4) Gua suka ari 6 sebab, asal jak ari 5, malam ari 6, mesti tu laki gua bawa gua jalan sama anak gua. Kadang2 bukan pegi mana pun, pusing2 jak di KK, paling jauh pun pegi Mc D drive tru' tu. Kalau pusing2 jak dalam kereta, gua indak turun kereta sebab gua pakai seksi.... gua cuma pakai (baju tidur kelawar - nah abis bah baju kelawar kena pakai oleh dua, kahkahkahkahkahkah) sama tudung jak. Jadi kalau kamurang mau bawa gua pegi dangdut.... buking la gua awal2. Bukan apa, gua ni kadang2 buat kerja undercover...kahkahkhakhakahkah..itu yang pakai baju tidur tu..... Ya la bah, perempuan yang cantik2 saja bah yang buat kerja undercover (undercover sebab naik kereta pakai baju tidur - kalau la tu tayar pancit, nah abis...kahkahkahkhakah...palis2 kan). Bukan juga mau turun kereta kan, jadi indak payah la bah gua pakai cantik2 kan.

5) Gua suka hari 5 sebab - masa kerja pendek saja.... masa lunch pannnjanngggg....nah, kalau masa lunch tu, bulih la gua pegi beronggeng aka jln berlenggang2 kangkung pegi lunch sama kawan undercover gua. Tu laki jangan harap la bah mau kasih kawan... bukan apa bah tu, tu laki gua kan laki yang paling ensom (nah...ini mau ambil hati bah ni, mana tau tu laki kasih beli gelang kan), pegi sembahyang jumaat la ging. Itu pun bukan selalu gua pegi beronggeng. Sebab gua ni kan mama yang paling bertanggungjawab, baik hati, cantik, prihatin<-- nah, gua sedang memuji diri sendiri tu ah... tukang ambil anak gua pulang kalau hari 5, jadi kadang2 malas jugak gua mau pegi lunch kalau sudah di rumah..malas sudah mau keluar balik, save jugak duit kan... abis mau beli gelang bah ni....kahkahkahkahkahkahkah...

6) Gua suka hari 5 sebab....terutama hari ni, sebab malam ni cuma gua ngan laki gua jak pegi dating. Anak gua tinggal di rumah sama bibik. Wah.. indak sabar gua ni.... (yeiii... bagus kalau kena kasih beli gelang ni kan).....kihkihkihkihkihkih... bukan beli gelang bah, bukan jugak mau pg tinguk wayang. Tu laki cakap, sesekali jalan berdua-duaan, ok jugak. Lama tul sudah gua kena janji ni. Tu yang mau buat perjumpaan sama geng2 pun indak dapat. Berbulan sudah geng, gua kena janji.

p/s : mau beli gelang adalah imaginasi gua semata2...sebab kan, mana2 jak gelang2 yg cantik2.. yang murah2 mau mampus teda la pulak kena jual, bagus kalau murah ni mahal2, sana la bah durang tayang2 di cermin... nasib baik gua ni kuat iman, kalau indak, sana la gua nangis2 macam anak gua minta beli mainan sama laki gua. Jadi gua kalau limpas tu kedai emas, gua mimang indak layan la (ishhh...tembirang bah kan, padahal, badan jalan depan, tu kepala tatap pusing punya bah)..kahkahkahkahkah...bah sepa yang indak tertarik bah kan, tu dalam poket saja indak mengizinkan bah.

p/s/s : bisuk tengahari, laki gua mau bawa gua sama anak gua pegi cari kabus.... ya bah kabus... anak gua tanya gua apa beza antara kabus sama awan.. biasalah bah urang cantik dan pandai kan, gua cuma jawab, tanya Papa...kahkahkahkahkahkahkah...jadi fikir punya fikir, tu laki gua bawa kami pegi cari kabus sama awan la bah. Nah... nantilah gua kasih cerita ah...gua mau pegi mana ah.... tu laki gua bilang semalam bila gua tanya 'sini2 jak bah'.... Bah syukur2 la bah kena bawa jalan2 kan (walaupun mula2 gua sangka gua kena bawa pegi tempat si SJB....kahkahkahkahkahkah)<---ok kawan2, ada unsur2 perasan kena bawa di tempat sejuk yer.....
Ok la...gua sekarang ni mau isi borang 'hasil'. Walaupun gua gaji kecil, gua tetap menjalankan tugas sebagai seorang pembayar cukai yer... yeiii bagus kalau kena pun (maklumlah tu gaji telampau banyak bah, sampai hasil pun indak sampai hati mau minta..kahkahkahkahkah....)...
Bah, bagus la gua berhenti, kalau indak, ntah apa la lagi melalut2 ni....
Oh ya, utk makluman, Jumaat adalah Penghulu hari bagi orang Islam....
Puan Saiman 'sign out'.....

Monday, April 26, 2010

Sama ka kita rasa 2...

Begini ka kita rasa....

Asal saja hari Isnin, mata susah betul mata ni mau buka. Kepala start mau sakit la. Macam rasa mau demam la. Dalam hati berkata2, kan bagus kalau hari ni hari Minggu..(macam tu hari minggu tidak cukup 1 hari bah kan..)


Asal saja hari bekerja, malam, mesti susah betul mau tidur. Ni mata kalau tidak jam 3 atau jam 4 tidak la bah pandai tidur. Tapi cuba kalau esok dia hari sabtu atau hari ahad, tu mata jam 8 sudah mengantuk. Padahal esok, cuti tu kan...(padahal mau tinguk bola ka, ada movie bagus di astro ka, last2 kan tu tv tinguk kamurang tu..)


Asal saja hari sabtu, hari minggu atau hari cuti am, tu mata, jam 5 sudah bangun. Walaupun paksa tu mata tidur balik, tidak juga dapat tu. Walaupun kasih plaster tu mata, tidak jugak dapat tidur tu (indak pecaya, kamurang cuba la, tapi kalau tu bulu mata tercabut, jangan kamurang marah gua ah...)


Asal jak di ofis kan, asal saja mau dekat tengahari sampai la petang, tu mata menganttuuukk betul. Menguap beratus-ratus kali...(terus berangan2, kalau di rumah, misti siok kan). Nah...tembirang tu. Kalau di rumah, mana dapat tidur tu. Cuba la. Kalau di rumah. Cubalah baring/limpang...huh!!! 1 jam pun belum lagi dapat tidur tu. Macam2 di kepala tu, takut hujan la (sebab kain belum angkat..mau angkat kain, tapi kain pulak belum kering<--- mendung bah dari pagi). Mana mau fikir lagi tu kereta di luar. Gate belum tutup. Kucing belum kasih makan..kalau sepa2 ada pelihara rimau, rimau pun belum kena kasih makan kan..(nah ni lagi bikin takut, silap2 kita yg kana makan...yaikssss palis2), macam2 la bah kita fikir2 kan. Tapi kadang2 bukan ada apa2 pun kita fikir kan, cuma tu mata yang indak mau tidur bah kan...(macam Uncle Greg cakap - bikin panas - Nah..macam mana mau tidur..(tapi masa di ofis bukan main lagi berangan2 mau tidur di rumah kan).


Asal saja hujan (terutama kita di ofis)..nah macam2 la bah di fikir. Kalau hujan2 siok betul mau rebus ubi la, makan ambuyat la, mau masak ikan ampap/pinasakan la (ikan basung rebus kunyit sama asam aroi2) sama makan jeruk bambangan, kalau lagi ada hinava...nah jangan kamurang marah ahh..gua cerita jak bah ni..kihkihkihkihkihkih.... Tapi cuba kalau kita di rumah, masak apa...ya kawan2, masa hujan ni la kita masak ikan sardin sama goreng telur (uiinnnaaaa....sepa mau lawan kan, makan masa hujan lagi ni kan)...kalau lagi ada ikan masin. Tu laki minta tambah nasi pun, kita suruh dia pegi kaut sendiri tu, pecaya la cakap gua...kahkahkah...


Itu cerita masa hujan...cuba la kalau tiba2 teda air di rumah... nah..ini senang jak bah cerita ni. Masak jak bah tu megi. Kalau rajin sikit la kan. Kalau malas macam gua ni, drive la bah..keluar makan..hehehhehehe... Masa teda air ni la, bulih manja2 sikit sama tu laki. Minta la bah belanja makan piza ka, kfc ka, sr ka, kr ka.... buat indak tau jak bah kalau tu laki jeling sama kita. Tapi syukur2 la bah, kalau kena bawa makan di kedai 'Ane' <--- roti kosong pun sedap bah..sama teh tarik...kan..kan..kan...


Asal jak kita di ofis kan, tu fikiran malar la mau cuti saja.... Tapi cuba la cuti sampai 2 minggu. Tu hati gatal betul mau pegi ofis. Masa cuti tu, bukan juga buat apa2. Dari matahari keluar sampaila matahari tenggelam, tu mata tinguk tv saja<--- bukan apa, teda apa mau buat bah tu kan, cuba kalau jalan2, mana sempat tinguk tu tv kan...(tapi yang bikin gua heran ni kan, urang raya cina, gua sibuk cuti, urang ka'amatan, pun gua cuti, hari raya pun gua cuti, krismas pun gua cuti...bah ini mana bulih kena marah kan, kita kan 1 Malaysia...kita pun celebrate bah kan)<---- itupun kalau masih ada cuti la, kalau tu cuti teda (macam gua ni) nah.....kesian, jaga ofis la bah.....hahahahahhahahaa....


Isshhhh...ishhhh...ishhhh...apa sudah gua melalut2 ni, sampai sebut cuti2 ni. Nah... belum lagi hujung tahun, cuti tahunan sudah abis bah... (gua la bah ni).... macam mana la mau cuti ni ah.... 'sigh'....




Puan Saiman 'signning off'....

Tuesday, April 20, 2010

Sama ka kita rasa bila...

Begini ka kamurang rasa ah...
1) Masa anak kita masih baby2 dulu kan, mati2 la kita indak sabar mau anak kita tu pandai panggil kita. Panggil mami ka, daddy ka, papa ka, mama ka, ibu ka, ayah ka... ataupun yang sewaktu dengannya. Walaupun anak kita tu baru 10 atau 11 bulan kan, baru jak pun pandai ketawa ataupun kadang2 'cakap' mom...mom..mom...nah terus bah kita perasan yang anak kita tu panggil kita, ataupun minta makan, padahal maksud anak kita mom..mom..mom tu kan, dia minta kita jangan telampau cium2 dia bah tu kan..... mungkin, sepa tau kan. Perasan tul bah kita masa tu.Maklumlah bah, jadi parents buat pertama kali... sakai tul ohhh kita masa tu kan...issshhh kebaruan bah kan...
2) Bila sudah anak tu pandai bertiarap, kita pun limpang2 siring2 dia. Cute tul nampak anak tiarap2kan. Tapi kita macam dugong sesat la pulak. Tapi indak apa..dugong2 kita pun, tetap cantik jgk tu di mata laki kita...((bah...yang, kalau u indak sukung, nanti malam indak masak ni (ucapan ini khas utk laki gua yer)....<-- nah kawan2, ini lagi satu cara mau ugut laki secara halus...kihkihkihkih..jangan kamurang begini ah.. berdusa nanti tu)).. Sana jugak anak kita tiarap2, sanaaaa jugakla bah kita limpang2. Masa ni kan, di ruang tamu tu, ada jak bah tilam. Kalau urang datang, nah barulah bah kelam kabut kasih masuk tu tilam dalam bilik. Masa ni, tilam pun minta ampun bah. Apa indak, tu tilam balik2 tu baby kita kasih kencing kan. Bukan jak kencing, muntah pun ada....sabar jak tu kan...Kadang2, sambil limpang, sambil2 cakap dalam hati, bila la anak aku ni pandai jalan. Masa kasih ayun2 anak dalam ayunan, kita limpang di bawah ayunan bah kan. Siok tul masa tu bah. Masa tu kita limpang2 tinguk tv. Anak dalam ayunan, lepas 10 minit, kita sudah dibuai mimpi, tapi tu anak dalam ayunan, belum juga tidur. Kadang2 kita terbangun tiba2, tu anak kita sudah tiarap2 dia ayunan sambil2 ketawa tinguk kita di bawah ayunan....(jangan kamurang indak mengaku ah...kahkahkahkahkahkah).
3) Bila anak kita sudah pandai mau belajar jalan. Bah..sibuk la bah kita pigang tu tangan dia, supaya dia cepat pandai belajar jalan kunu. Masa ni kan, abis la bah tu kepala anak kita binjul sana, binjul sini. Jatuh kerusi la, jatuh katil la...macam2 lagi la bah. Masa ni, barang2 kaca semualah bah atas almari ataupun taruh tu barang2 kaca tinggi2 kan. Masa ni jugak, jangan la bah harap tu meja kena alas. Takut bah, tu anak tarik alas meja, abis la segala pasu2 sama barang2 perhiasan pecah. Bah, mahal bah tu kan..(cisss... padahal beli di kadai 2 ringgit jak pun...kahkahkahkahkah..).
4) Bila anak sudah berumur 2 tahun. Masa ni indak sabar betul mau dia pandai bercakap. Supaya ada kunu kawan2 kita bercakap2 di rumah. Tapi yang bikin heran kan, kadang2 parents pulak yang lebih2 bercakap macam baby kan...kihkihkihkih.....(Masa anak gua baru pandai cakap, asal jak anak gua tunjuk pizza, trus gua kestau laki gua...'nah yang, baby mau makan pizza'... nah trus gua kena bawa bah. Anak gua, gua kasih sup jak...gua pulak pizza sama sayap ayam bah geng.. .kalau kamurang mau tau, inilah kena panggil kesempatan. Apa jak kita mau, cakap jak anak yang minta, gerenti dapat tu....errrr itu laki gua la, laki kamurang gua indak tau...kihkihkihkihkih... gua rasa laki gua tau bah trik gua tu, tapi dia 'buat' indak tau bah tu kan)
5) Bila anak sudah berumur 4 tahun. Masa ni masuk sudah di nursery school. Supaya pandai kunu be'kawan'2. Walaupun mula2 tu anak teriak2 mau ikut kita pigi keja. Kita tahan hati jak kan. Kadang2 sampai ofis pun, macam masih lagi kita dingar2 tu suara dia nangis, panggil2 kita kan. Bila petang ambil dia dari nursery...aikkkk gembira semacam jak dia bermain kan. Lebih lagi kalau nampak kita. Tu anak trus ketawa nampak kita, trus lagi minta dukung. Masa ni kan, kalau ada masalah pun trus hilang bah masalah. Hutang pun bulih lupa bah...kihkihkihkihkih...kalau nampak tu anak kita kan. Tapi, nah ko tunggu lagi bisuk pagi, nangis la lagi tu...begitu la bah. Sampai la 2 atau 3 minggu, lepas tu ok sudah tu.
6) Bila anak kita sudah masuk tadika/kindergarten. Siok tul kita rasa nampak dia pakai baju sekolah. Barulah kita teringat2 mama kita kan. Begitu la bah mama2 kita buat sama kita, masa kita kecil2 dulu. Kasih pakai baju, stokin, kasut, kasih pakai minyak rambut. Tapi dulu kita jalan kaki pegi sekolah kan, sekarang ni anak2 kita, kita hantar. Dari dalam rumah pegi porch kereta pun kita dukung bah kalau pagi2. Kesian bah kan, kadang2kan pagi2 tu masih lagi mengantuk. Tu mata durang pun masih lagi mengantuk. Sebelum pegi sekolah, sarapan tu nenen botol la bah dulu 8 auns indak sampai 5 minit... Pertama kali pegi sekolah. Kita tunggu di kawasan sekolah. Kita perhati, tu anak kita balik2 cubuk2 kita dari cermin bilik darjah. Cam takut betul durang kita hilang kan. Kalau dulu2 masa kita, lepas kena antar, mama kita tunggu sekejap, lepas tu pulang kan. Sebab ada adik kita lagi di rumah mau kena jaga. Tapi anak kita, kita tunggu sampai la abis kelas untuk hari pertama. Padahal, si anak sudah sound suruh kita pulang...sigh....(aikkk mama2 pulak yang lebih2 kan...kihkihkihkihkih... gua nangis ohh, nampak anak gua pegi sekolah...kahkahkahkahkahkah..sampai laki gua pun heran). Bila anak kita mau pulang dari sekolah. Durang kena suruh berbaris dulu. Nah..masa ni kita pun indak tau mana satu anak kita. Sebab sama jak bah tinggi durang. Lebih2 lagi kalau belakang durang mengadap kita. Lagi la bah kita indak tau. Beg semua sama jak kan...kihkihkihkihkihkhih


7) Bila anak sudah masuk darjah 1. Lain macam lagi gembira mama2 ni. Bah, apa indak. Tu anak pakai baju warna biru sudah bah. Pakai beg Ben10 la, Ultraman la, Naruto la, macam2 lagi la katun yang ada di tv tu. Bah..masa ni la masa mencabar 'kepanasan' badan kamurang. Kalau kamurang ajar...indak la ngam tu. Tu cikgu jugak la bah yang pandai. Kalau kita ajar, ada jak indak ngam tu...(anak gua tanya gua..'mama pernah sekolah ka..') nah, apa kamurang rasa. Sekarang ni pun, anak gua indak sudah mau kena kasih pakai baju sama seluar. Dia bilang dia pandai sudah. Kalau gua mau kasih mandi (gua mau berus tu kaki sama tangan), anak gua cakap, dia besar sudah, sudah pandai mandi sendiri. DAN, semalam sebelum tidur, anak gua cakap sama gua....

.

.

.

.

.

.

.

.

Kalau marah dia, jangan marah depan orang, walau kasih besar mata... sebab....

.

.

.

.

dia ada gelfren sudah..... Tiap pagi dia pegi sekolah, asal jak tu kawan dia nampak dia, trus kawan dia tu cakap..ello darling..(nah...jangan kamurang main2, gua indak lama lagi ada menantu ni..walaupun menantu gua tu blum lagi pandai masak nasi...kahkahkahkahkah)

.

.

.

.

.

anak gua baru 7 tahun....

p/s : semua cerita diatas adalah berdasarkan pengalaman peribadi gua. Kalau sama pun, kemungkinan besar tu memang ada. Sebab budak2 membesar kan... lebih2 lagi anak lelaki, penat gua layan...tapi penat2 pun, inilah yang menggembirakan gua sebagai parents kan. Gua bukan 'perfect mother'. Gua masih belajar dan terus belajar...

Puan Saiman 'signning off'.....

Friday, April 16, 2010

Dengar2 Pandang2

Salam...salam.... bah kawan2, apa kabar kamurang. Gua harap2 dan kasih doa sama semua, supaya sihat2 dan bergembira la ah. Kalau sedih2 tu, jangan telampau ikut perasaan. Kalau mau nangis, nangis jak. Kalau mau meluahkan perasaan tu, kasih luah saja (tapi kasih tau sama urang kita pecaya ah.. klu indak, nah... seantero dunia la tau tu... kamurang tau la bah kan, ada jugak urg2 ni yg suka kasih sampai2 cerita, urg indak mau tau pun, dia paksa jugak bah kasih dingar..oppsssss) isshhh.. indak bulih bah buat begini ni, berdusa tu kan. Ok..ok...kita tukar cerita la...


Gua ada kawan baru sudah bah. Sebenarnya sebelum2 ni kan, sia 'silent reader' dia. Sekali dia ada tegur gua semalam, nah..berbunga2 bah trus ati gua. Gua baca cerita dia pasal dia ada dingar2 suara bah. Nah.... gua apa lagi, trus bah gua ingat2 dulu, masa gua baru pindah rumah (errr rumah gua sekarang ni la bah). Gua rasa kan, gua sama kawan gua ni ada cerita yang mau dakat2 sama. Cerita gua begini....


Lepas setahun gua kawin sama laki gua (astaga..sama laki gua la bah kan,sama sepa lagi..ishh..ishhh...ishhh..mengong tul gua ni. Bukan apa bah tu, bikin takut bah cerita ni sebenarnya...guaa bah yang takut). Kami beli rumah sini dakat KK. Lepas buat renovation sikit2, kami pun pindah masuk. Lepas 3 bulan pindah masuk, kami buat la bah 'house warming'...(bah biasalah bah kan, ada makan2...ada doa2...ada cerita2..ada minum2 kupi..). Seminggu lepas tu kan.....


Gua di dapur mau masak utk makan tengahari...(masa ni, gua masih lagi keja ikut shif...skrg ni gua keja ikut time betul2 sudah). Gua dingar2 macam ada urang panggil nama gua di pintu depan. Gua cuci tangan. Pigi tinguk. Aikkk mana ada urang panggil gua. Ok gua indak peduli. Bila gua masak, gua dingar urang bagi salam. Gua keluar tinguk. Pun teda jugak. Gua masih lagi indak peduli. Lepas tu indak lagi gua dingar apa2. Dua, tiga hari lepas tu....


Gua masak utk makan malam. Laki gua teda di rumah. Tiba2 gua dengar suara laki gua dari bilik 'study' dan sedang panggil nama gua pulak tu. Betul2 suara laki gua. Mula2 gua heran jugak, bila pulak laki gua sampai rumah kan. Gua indak puas hati. Gua pegi tinguk. Buka pintu. Pasang lampu. Aikkk.... teda sepa2 dalam bilik tu. Buku2 ada la....ishhhh.... gua tinguk lagi di luar. Kereta laki gua teda....ahh....sah, laki gua belum pulang. Dalam hati gua, ada jugak ragu2 sikit, tapi dalam pikiran gua, ohhh mungkin perasaan gua jak bah tu kan...(biasalah bah, bini cantik ni kan, mimang selalu bah rindu sama laki kan....wink2...kahkahkahkahkah). Gua masuk dapur lagi. Indak lama tu, gua macam dingar ada urang tengah mandi. Macam tu pemanas air di kamar mandi kena pasang. Aikk.... indak bulih jadi ni... gua pigi jugak tinguk bah...(jangan kamurang bilang gua tembirang sebab berani kunun, tapi masa ni indak lagi gua terpikir2 pasal 'benda2' begini ni...dan gua sangka gua salah dingar saja bah)...bila guapg tinguk kan, teda jugak apa2...


Walaupun beberapa kali kejadian ni, gua tetap sangka gua salah dingar. Ataupun mungkin suara2 mungkin dari jiran sebelah rumah gua. Sampailah satu hari......laki gua di porch, gua di dapur. Tiba2 gua dingar laki gua panggil, gua pun jawab la bah. Terus gua keluar. Gua nampak laki gua masuk. Laki gua tanya gua, kenapa gua panggil dia...aikkk.... gua pun tanya jugak kenapa dia panggl gua kan (pssttt...maklumlah bah bini dia ni lawa kan, kalau panggil harus jawab, kalau indak gerenti kena paksa bawa gua jalan2...kahkahkahkahkahkahkah). Terus kami dua bertinguan bah. Apa indak, kalau gua teda panggil dia, dia pun teda panggil gua, jadi sepa yang panggil kami tu ah...terus gua kasih cerita laki gua. Kalau gua di rumah, satu2 urang, macam2 gua dingar. Terus bah kami pegi rumah parents gua. Gua kasih pindik cerita la ah.... lepas bapa gua ajar gua something, gua pulang...(dengan penuh ketakutan...hahahhahahahaha).


Dalam masa sebulan tu, teda apa2 gua dingar. Laki gua lagi la. Mana dia pernah dingar apa2, cuma sekali tu jak...(kurang asam tul, cuba la kalau laki gua yang kena kan, indak jugak gua takut... biarlah bah laki gua kena, sebab dia kan ensem...hahahhahahahaha). Sampailah satu hari...kebetulan hujan, tapi bukan malam la, tengahari...(nasib baik tengahari, kalau malam, gerenti gua lari...kahkahkahkahkah)...


Gua dingar betul2...macam ada urang panggil2 gua. Gua tinguk di luar.. teda pun urang. Gate gua kunci. Gua kasih biar jak. Indak lama, gua dingar lagi urang panggil gua... trus gua ikut yang bapa gua ajar.... sambil2 berdoa tu gua cakap la....


'...jangan bah kasih takut. Sia ni mimang takut.... kau pigi la bah jauh2.... Jangan lagi panggil2 nama sia...
Kamurang picaya ka kalau gua cakap, lepas dari hari tu, terus teda sudah suara2 gua dingar dari rumah gua tu.... Bapa gua cakap la, petua dulu2 bah tu. Kunun2 kan, kalau urang tua2 masuk hutan, kadang2 pandai tu terdengar urang panggil, sekali cari, mana ada, last2 sesat bah. Jadi kunun2 kan kasih tau la bah sama 'suara' yg kita dingar tu...jangan kunun kasih takut kita.... tapi betul ohhh..... trus teda bah 'suara' tu. Tapi mudah2an juga bah teda kan...indak jugak gua minta2 juga oo....abis kan, bikin takut bah tu....
Bah, sia harap kawan baru sia tu kan sabar saja la. Mudah2an teda la apa2 kan. Kita ramai2 kasih doa sama dia ah.....Oh ya, kalau kamurang senang2, pigi la bah sini, bagus juga kita ramai2 kasih kawan sama dia...(psssttt..... Shirley, palan2 ko ah.. )...'hugs'...
p/s : Oh ya... kita ramai2 kasih doa jugak sama daling sia ni ah... bapa dia indak sihat sekarang ni. Sia pun harap darling sia ni bersabar la banyak2. Cubaan Tuhan bah tu sama kita kan...sabar kioo....(dear darling... mudah2an bapa cepat sihat..Amen...)...'hugs'....
p/s/s : cerita ni mimang jadi betul2 sama sia. Kadang2 kan, kamurang perasan ka, kalau kita di rumah sendirian kan, ada tu panggil kita '..pssttt...psttt...' padahal mana la bah ada urang di rumah. Bah, jangan kamurang marah sia ah.. bukan sia mau kasih takut.... macam mana la bah sia kasih takut kamurang...sia sendiri pun penakut jugak bah. Kadang2 kalau malam lepas hujan sia pulang -tengah2 driving lagi pulak- dari jauh lagi sia nampak macam ada limbai2..kilat2 lagi...ni tangan sama kaki sudah putih ni -ketakutan bah sudah-. Sudah dekat, mau jugak gua menjeling, last2 kamurang tau apa......daun pisang basah bah, melambai2 kana tiup angin...ni la bah dasar penakut kan......muahahahahhahaha....
Ada lagi sekali, gua pulang dari rumah parents gua.... bapa gua paksa gua bawa pulang ikan bah... ikan mentah lagi tu..mula2 gua indak mau, tapi gua indak mau kasih kecil hati bapa gua, gua bawa la bah jugak. Keluar dari taman perumahan tempat parents gua tinggal, kena naik bukit bah.... kamurang tau, punyalah berat kereta gua tu. Macam indak terjalan bah. Gua mati2 tekan minyak, tapi tatap jugak slow betul tu kereta jalan. Gua baca2 la bah apa yang gua tau... trus gua ikutlah bah petua yang bapa gua ajar tu. Bila sampai jak atas bukit tu, sekali gua tinguk sebelah kiri,....Astaga...... gua LUPA kasih turun 'hand brake'... sekali gua kasih turun, terus gua lajak...kurang asam betul.... nah apa gua bilang, mimang dasar penakut bah kan....kihkihkihkihkihkih....Buang karan jak bah gua ckp2 sendiri. Padahal tu hang brake indak kena kasih turun....hehehehehehe
Bah.... selamat berhujung minggu....
Puan Saiman 'signning off'...........





Wednesday, April 14, 2010

Tanggungjawab yang main2..

Elloooo kawan2..... sebelum sia kasih cerita apa yang sia nampak ni kan, sia mau kasih tau, sia teda masalah sama semua sekurity di dunia ni (cuma ada 1 atau 2 urg jak cuai). Lelaki atau perempuan. Kalau durang ni teda susah jugak bah kan. Kalau ada yang terasa tu sia betul2 minta maap... tapi sebelum marah, baca dulu ni sampai abis ahh....

Sia kan serba salah bah mau kasih cerita ni. Tapi bila sia pikir2 kan, sia rasa sia perlu jugak kasih cerita ni. Ini sia nampak sendiri. Laki sia pun nampak, anak sia pun nampak. Sia rasa hal ni mimang berat. Dan melibatkan nyawa (palis2), harap2 teda apa2 terjadi bah kan. Bah nyawa kita ni satu jak bah. Mimanglah bah, di mana2 pun kita bulih 'teda' kalau Tuhan sudah mau 'ambil' kita kan. Tapi kita suma misti mau berhati2 bah kan. Ini sia nampak 2 malam lepas (hari satu malam). Sia pg sana Damai bah. Mau pg beli kek di kadai yang nama dia Uncle Biscuit tu. Bah parking di belakangla bah. Selesai beli, tu laki sia pusing la bah pulang. Klu kita mau keluar, kita keluar dari tu kadai 24 jam kan. Kamurang tau kan ada bank sana tu sama tempat bayar telefon kan. Ada satu abang sekurity ni. Dia sama kawan2 dia mau naik ni kereta. Ni kereta cuma ada dua pintu saja. Jadi dia kasih naik kawan2 dia dulu la sebab dia duduk depan. Kamurang tau ka apa dia buat.... sementara dia tunggu kawan2 dia naik kereta kan.... dia....
.
.
.
.
.
.
.
.
pigi hantak2 itu belakang senapang dia di lantai (jalanraya). Tu muncung senapang diatas (mengadap dia)...punya sia tekejut. Trus sia kestau laki sia. Sia bilang, kalau nasib indak bagus, indak ka melatup tu senapang (sia indak la bah tau, kalau tu senapang ada peluru ka indak kan, bah manalah bah sia pernah pigang senapang, bangkakuk lagi la indak pernah). Sia indak sempat ohh ambil gambar, sebab kami terus terlimpas sama durang). Trus abis bah kambang bulu tengkuk sia ni.... betul ni... (nah kan sekrg sia tengah kasih cerita ni kan, pun kambang ohh bulu2 sia).

Lepas tu kan, kebetulan di trafik light sana dekat Fohsang kan, kereta durang betul sebelah kereta kami. Kamurang tau apa tu abang sekurity buat, dia pg antak2 tu pemegang senapang di kepala dia.... trus bah laki sia bilang .....'sort ka tu sekurity. Mana bulih bikin main2 ba tu barang...' Nah, sia trus apa lagi, trus pg ambil gambar dia bah.

Yang bikin sia terfikir2 sampai sekrng ni kan....

1) Kalau la tu sekurity dalam bank, mmg patutlah bah dia pigang tu senapangkan (maksud sia indak kena simpan dalam tempat dia bah kan...apa bah kana panggil tu, macam sarung senapang tu bah, mcm dari kain tu). Ataupun kalau dia dalam van yang bawa duit tu kan. Tapi ini dia naik kereta jak bah. Sia nampak kan langsung bah teda keselamatan. Lainlah bah kalau dia naik van yang bawa juta2 kan.

2) Sia pernah nampak ada 1 uncle yg jaga bank jugak. Sia perasan dalam bank jak dia pigang tu senapang. Tapi kalau abis sudah shif dia kan, dia kasih masuk tu senapang dia dalam bekas/sarung tu. Lps tu, tu senapang trus dia kasih sangkut di bahu. Sia indak pula nampak dia pg main2 tu senapang. Dia antak2 ka. Sia tau la sebab sia selalu berurusan di bank ni. Kalau sia nampak ni uncle, misti sia angguk trus sia panggil dia 'uncle'... walaupun sia indak cerita2 sama dia.. tapi bila sia selesai urusan sudah, misti dia tanya sia 'salasai sudah'.... sia jawab jugak..'ya, bah sia jalan dl ah, uncle..' begini la sia selalu cakap sama dia. Tapi sejak kebelakangan ni, teda sudah sia nampak dia, mungkin pencen sudah (mudah2an tu uncle sihat2 saja)..


Kalau kamurang tinguk ni gambar betul2 kan, kamurang nampak tu bayang tu senapang (dekat muka dia). Masa ni la dia pg antuk2 tu kepala dia sama tu hujung senapang (tempat belakang senapang- entah apa nama dia tu, sia pun indak tau bah). Langsung teda ciri2 keselamatan bah bah. Bulih ka bawa tu senapang jalan2 tu ah. Bayangkan tu abang sekurity langsung indak kasih naik cermin tu kereta. Bayangkan klu ada urang pg rampas tu senapang...(isshhh.... bukan senapang mainan bah tu)....SIGH....

Kalau kamurang, apa kamurang buat.... berani ka kamurang tegur... kalau ngam2 si kawan indak bagus mood... silap haribulan...yaiikkkkssss... indak sanggup ohh sia mau imagine....

Puan Saiman 'signning off'....

Monday, April 12, 2010

Semuanya ok




Ellooo kawan2... ada rindu di hati sama gua ka....kihkihkihkihkih.... bukan apa, gua sibuk sikit...errr bukan sikit, tapi banyakkk....



Minggu lepas (04/04), bibik gua sudah balik ke keja. Siap melaporkan diri sama gua...warghkakakakka(gua senang banget kok....)



Inilah maid gua yang baru tiba dari kampung...(sori la bah, gambar ni anak gua yang ambil, masa gua ambil dia hujan kuat betul)..

Tilam sama bantal kapuk yang baru siap....Kain 100% kain kapas

Yang tinggi tu tilam, yang rendah tu bantal paluk 2 sama bantal kepala

Inilah sarung tilam dan bantal yang sudah siap kana jahit. Ni kain sarung tilam sama bantal pun dari kain kapas. Gua harap, geng gua tu puas hati la bah kan.

Inilah yang gua buat selama gua 'mendiamkan' diri 2 minggu lepas. Siang..gua sibuk kerja...malam gua sibuk menjahit... dan diatas ni la hasilnya. Ada geng gua minta gua jahitkan bantal + tilam yang kana buat dari kapuk, tu yang gua sibuk tu. Lepas siap tilam ngan kapuk tu, gua sibuk lagi jahit sarung tilam sama bantal tu. Kalau teda hal, bisuk bulih sudah gua kasih ini barang sama geng gua tu...(gua minta maid gua cuci tu sarung tilam sama bantal sama kasih strika lagi, tadi pagi)

Gua ni sebenarnya indak jugak rajin menjahit, tapi kalau gua ada masa gua menjahit la bah jugak. Gua indak mau jahit kalau urang tu minta saat2 akhir sudah. Tau la bah gua ni kan. Kalau ada masa menjahit la, kalau gua malas, gua tidur jak. Atau paksa tu laki gua bawa gua jalan2..betul ni..gua paksa laki gua bawa gua jalan... biasalah bah kan, bini cantik mimang begitu tu....warghkakakakakkaa.

Bah..kalau ada sepa2 yang kira2 mau minta jahit tilam sama bantal kapuk utk baby..bulih jugak bah tu. Gua minta murah2 jak bah...tapi jangan la bah, minta kasih siap 2 atau 3 minggu. Kasih gua masa la, 1 bulan ka, 2 bulan ka.... lagi lama lagi bagus. Gua kena cari kapuk dulu. Tu kapuk kadang2 ada, kadang2 teda....(pssttt...mahal lagi tu). Bah, kalau kamurang mau, kasih tinggal jak bah pesan. Indak jugak mahal bah.. tapi kalau kamurang mau bayar lebih2 pun, bukan jugak gua marah...Kahkahkahkahkahkah... jadi kalau kamurang beli tilam sama bantal kapuk dari gua, bulih jugak gua bikin beli beg ka... beli lagi tu muncung kamera gua ka, beli gelang ka, bawa anak gua pegi 1B ka.. (aikkk...permintaan ni macam dituju sama laki gua jak ni....kahkahkahkahkahkah...).

Bah, jangan la kamurang indak mengaku rindu sama gua. Kalau indak rindu, mana kamurang masuk sini blog gua kan.... terima kasih la sebab sudi singgah2 sini. Walaupun gua indak sempat buat kupi. Tapi mana tau kalau kamurang jumpa gua di kadai kupi, bah kasih kanal la bah sepa kamu.. bulih jugak bah gua belanja minum kupi o sama kuih satu biji. Jangan la bah minta yg mahal2, sebab gua belum lagi beli gelang ni...warghkakakakakkakaka..... Sebenarnya gua pun rindu bah sama kamurang....betul ni.....wink2...

Bah, sekian dari wanita yang cantik....ceh.... biasalah bah puji diri sendiri.....kihkihkihkihkihkih....

Puan Saiman 'signning off'...